Mens en natuur

Ik vertelde jullie al hoe zot ik ben van vlees. En ik zou het ook niet kunnen laten van minder vlees te eten. Niet dat ik niet eens geregeld pasta eet maar vlees blijft mijn topfavoriet. Als ik op restaurant ben, zal ik altijd  carpaccio of een goede steak vragen. En ik denk dat dit wel bij meerdere Belgen zo is. Wij zijn nu eenmaal Bourgondiërs en wij eten graag vlees. 

Ken je ook dat gevoel als je naar de slager gaat en je ziet al dat lekker vlees liggen je het allemaal wel zou willen meenemen? 

Maar wat als je volgende afbeeldingen ziet? Zou je dit kalfje opeten?Ik niet! En toch doen we het ... Als ik het zo bekijk sta ik toch even stil
bij het feit dat er zo'n lief kalfje in mijn bord ligt. Maar wij moeten toch kunnen eten?Misschien kan dit inderdaad wel wat minderen. Ik denk helemaal niet na over wat er in mijn bord ligt. 

Ik herinner me nog goed, als kind ging ik in de vakanties vaak op bezoek bij mijn tante, zij had verschillende dieren in een weide lopen. Geiten, konijnen, kippen,... En op een dag gingen we kip eten. Mijn nonkel gaat naar buiten en slaat daar zo bruusk een kip dood en het begint het te pluimen. Ik wist niet wat ik zag! 

Aan tafel had ik er helemaal geen zin in. Ook al vind ik kippen maar vieze beesten, toch wou ik het niet opeten. Zelf weet ik dat ik het niet zou kunnen om een dier op te eten  dat ik 'gekend' heb. 
Ik ben ook professioneel bezig met paarden, ik heb dan ook nog nooit paardenvlees gegeten.

Iedereen zal zich wel 'Kalfke Willy' herinneren. 

Wanneer de mensen te horen krijgen dat Willy op hun bord ligt, krijgen sommige er zelfs de tranen van in de ogen ... Maar zouden we het daarom laten om de dag erna vlees te eten? Nee. Sommige mensen zullen misschien wel van gedacht veranderd zijn en geen of minder vlees eten. Ik zou op dat moment ook dat vlees niet meer willen op eten, maar de dag erna eet ik gewoon terug smakelijk mijn vlees op. 
Wij mensen zijn nu eenmaal zo en ik denk ook niet dat er daar nog veel gaat aan veranderen. Jammer ...