"De kloof tussen wat we denken te doen en echt doen, is heel groot en de kloof tussen de attitude en het gedrag is nog groter." bron: artikel
Zoals ik al vermelde ben ik redelijk bezig met de natuur. Ik probeer zo spaarzaam mogelijk te zijn. Maar helaas is dat niet altijd mogelijk. Zoals met die verpakkingen bijvoorbeeld.
Ik probeer zoveel mogelijk de kloof tussen mijn attitude en mijn gedrag zo klein mogelijk te houden. Maar ik denk doordat ik nog bij mijn ouders woon, ik er niet altijd evenveel over te zeggen heb. Hoewel ik mijn ouders op sommige zaken regelmatig wijs helpt het niet.
Toch ervaar ik nog een kloof tussen wat ik wens en mijn gedrag. (zonder invloed van mijn ouders)
Als ik nadenk over wat er nu aan het gebeuren is met de natuur, weet ik dat we echt iets moeten doen. En dan denk ik 'kleine beetjes zullen helpen' maar dat is niet zo. De mens is zo gewoon geworden aan zijn levensstijl dat het moeilijk is die nog te veranderen. Ook bij mij is dat zo. Bijvoorbeeld het vlees eten is iets dat ik niet kan laten. Ik zou nog zoveel meer willen doen dan gewoon thuis wat besparen op verschillende dingen. (zie vorige blogbericht) Maar dan voel ik me tegelijkertijd zo machteloos. Ik als kleine individu heb namelijk niet veel te zeggen. Maar als een bekende Vlaming nu eens iets zou zeggen? En als hij of zij de wereld eens oproept om beter te doen? Ik ken zo iemand, Nic Balthazar.
Iedereen herinnert zich wel the Big Ask! Sing for the Climate. Ik vond het een heel goed initiatief! Ook met onze school hebben we meegedaan. Zelf heb ik uit volle borst meegezongen omdat ik als kleine individu samen met alle andere leerlingen zo toch een groter stem kreeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten